Fotoexpositie Ongedocumenteerd en op leeftijd

Schrijnend en confronterend, dat zijn de beelden van de expositie Ongedocumenteerd en op leeftijd. Fotograaf Mona van den Berg volgde 23 mensen die al decennia in Nederland wonen, maar om diverse redenen nooit verblijfspapieren hebben gekregen. Ze zijn nu oud, hebben lichamelijke gebreken en overleven in de marge van de stad. Door hen een gezicht te geven in hun eigen haveloze omgeving krijgen we een beeld dat achter hun verborgen bestaan schuil gaat. Schrijver Ernest van der Kwast schrijft: “Het zijn mensen die onze huizen hebben schoongemaakt, die carrières van artsen en advocaten mogelijk hebben gemaakt en die een leven hebben opgebouwd in Nederland. Sommigen hebben hier zelfs kinderen gekregen”.

Schrijnend en confronterend, dat zijn de beelden van de expositie Ongedocumenteerd en op leeftijd. Fotograaf Mona van den Berg volgde 23 mensen die al decennia in Nederland wonen, maar om diverse redenen nooit verblijfspapieren hebben gekregen. Ze zijn nu oud, hebben lichamelijke gebreken en overleven in de marge van de stad. Door hen een gezicht te geven in hun eigen haveloze omgeving krijgen we een beeld dat achter hun verborgen bestaan schuil gaat. Schrijver Ernest van der Kwast schrijft: “Het zijn mensen die onze huizen hebben schoongemaakt, die carrières van artsen en advocaten mogelijk hebben gemaakt en die een leven hebben opgebouwd in Nederland. Sommigen hebben hier zelfs kinderen gekregen”.

Schrijnend en confronterend, dat zijn de beelden van de expositie Ongedocumenteerd en op leeftijd. Fotograaf Mona van den Berg volgde 23 mensen die al decennia in Nederland wonen, maar om diverse redenen nooit verblijfspapieren hebben gekregen. Ze zijn nu oud, hebben lichamelijke gebreken en overleven in de marge van de stad. Door hen een gezicht te geven in hun eigen haveloze omgeving krijgen we een beeld dat achter hun verborgen bestaan schuil gaat. Schrijver Ernest van der Kwast schrijft: “Het zijn mensen die onze huizen hebben schoongemaakt, die carrières van artsen en advocaten mogelijk hebben gemaakt en die een leven hebben opgebouwd in Nederland. Sommigen hebben hier zelfs kinderen gekregen”.

Schrijnend en confronterend, dat zijn de beelden van de expositie Ongedocumenteerd en op leeftijd. Fotograaf Mona van den Berg volgde 23 mensen die al decennia in Nederland wonen, maar om diverse redenen nooit verblijfspapieren hebben gekregen. Ze zijn nu oud, hebben lichamelijke gebreken en overleven in de marge van de stad. Door hen een gezicht te geven in hun eigen haveloze omgeving krijgen we een beeld dat achter hun verborgen bestaan schuil gaat. Schrijver Ernest van der Kwast schrijft: “Het zijn mensen die onze huizen hebben schoongemaakt, die carrières van artsen en advocaten mogelijk hebben gemaakt en die een leven hebben opgebouwd in Nederland. Sommigen hebben hier zelfs kinderen gekregen”.

Schrijnend en confronterend, dat zijn de beelden van de expositie Ongedocumenteerd en op leeftijd. Fotograaf Mona van den Berg volgde 23 mensen die al decennia in Nederland wonen, maar om diverse redenen nooit verblijfspapieren hebben gekregen. Ze zijn nu oud, hebben lichamelijke gebreken en overleven in de marge van de stad. Door hen een gezicht te geven in hun eigen haveloze omgeving krijgen we een beeld dat achter hun verborgen bestaan schuil gaat. Schrijver Ernest van der Kwast schrijft: “Het zijn mensen die onze huizen hebben schoongemaakt, die carrières van artsen en advocaten mogelijk hebben gemaakt en die een leven hebben opgebouwd in Nederland. Sommigen hebben hier zelfs kinderen gekregen”.

Schrijnend en confronterend, dat zijn de beelden van de expositie Ongedocumenteerd en op leeftijd. Fotograaf Mona van den Berg volgde 23 mensen die al decennia in Nederland wonen, maar om diverse redenen nooit verblijfspapieren hebben gekregen. Ze zijn nu oud, hebben lichamelijke gebreken en overleven in de marge van de stad. Door hen een gezicht te geven in hun eigen haveloze omgeving krijgen we een beeld dat achter hun verborgen bestaan schuil gaat. Schrijver Ernest van der Kwast schrijft: “Het zijn mensen die onze huizen hebben schoongemaakt, die carrières van artsen en advocaten mogelijk hebben gemaakt en die een leven hebben opgebouwd in Nederland. Sommigen hebben hier zelfs kinderen gekregen”.

Schrijnend en confronterend, dat zijn de beelden van de expositie Ongedocumenteerd en op leeftijd. Fotograaf Mona van den Berg volgde 23 mensen die al decennia in Nederland wonen, maar om diverse redenen nooit verblijfspapieren hebben gekregen. Ze zijn nu oud, hebben lichamelijke gebreken en overleven in de marge van de stad. Door hen een gezicht te geven in hun eigen haveloze omgeving krijgen we een beeld dat achter hun verborgen bestaan schuil gaat. Schrijver Ernest van der Kwast schrijft: “Het zijn mensen die onze huizen hebben schoongemaakt, die carrières van artsen en advocaten mogelijk hebben gemaakt en die een leven hebben opgebouwd in Nederland. Sommigen hebben hier zelfs kinderen gekregen”.

Schrijnend en confronterend, dat zijn de beelden van de expositie Ongedocumenteerd en op leeftijd. Fotograaf Mona van den Berg volgde 23 mensen die al decennia in Nederland wonen, maar om diverse redenen nooit verblijfspapieren hebben gekregen. Ze zijn nu oud, hebben lichamelijke gebreken en overleven in de marge van de stad. Door hen een gezicht te geven in hun eigen haveloze omgeving krijgen we een beeld dat achter hun verborgen bestaan schuil gaat. Schrijver Ernest van der Kwast schrijft: “Het zijn mensen die onze huizen hebben schoongemaakt, die carrières van artsen en advocaten mogelijk hebben gemaakt en die een leven hebben opgebouwd in Nederland. Sommigen hebben hier zelfs kinderen gekregen”.

Schrijnend en confronterend, dat zijn de beelden van de expositie Ongedocumenteerd en op leeftijd. Fotograaf Mona van den Berg volgde 23 mensen die al decennia in Nederland wonen, maar om diverse redenen nooit verblijfspapieren hebben gekregen. Ze zijn nu oud, hebben lichamelijke gebreken en overleven in de marge van de stad. Door hen een gezicht te geven in hun eigen haveloze omgeving krijgen we een beeld dat achter hun verborgen bestaan schuil gaat. Schrijver Ernest van der Kwast schrijft: “Het zijn mensen die onze huizen hebben schoongemaakt, die carrières van artsen en advocaten mogelijk hebben gemaakt en die een leven hebben opgebouwd in Nederland. Sommigen hebben hier zelfs kinderen gekregen”.

Schrijnend en confronterend, dat zijn de beelden van de expositie Ongedocumenteerd en op leeftijd. Fotograaf Mona van den Berg volgde 23 mensen die al decennia in Nederland wonen, maar om diverse redenen nooit verblijfspapieren hebben gekregen. Ze zijn nu oud, hebben lichamelijke gebreken en overleven in de marge van de stad. Door hen een gezicht te geven in hun eigen haveloze omgeving krijgen we een beeld dat achter hun verborgen bestaan schuil gaat. Schrijver Ernest van der Kwast schrijft: “Het zijn mensen die onze huizen hebben schoongemaakt, die carrières van artsen en advocaten mogelijk hebben gemaakt en die een leven hebben opgebouwd in Nederland. Sommigen hebben hier zelfs kinderen gekregen”.